SERYENG TAGALOG: Make sense na?!

Kamakailan lamang ay napanuod ko ang pelikulang "He's Just Not That Into You". Isa sa mga naging paksa doon ang "online" meet up and dating. Isa sa mga naging argumento ng paksang iyon ay ang kawalan ng "personal touch" ng online dating. Isa sa naging punto dun ang personal way of knowing someone.

Napaisip ako dahil may katotohanan naman na ang pakikisalamuha sa online.ay tila baga isang combination lang ng "1" at "0" sa kodigo ng binary - ang mga bumubuo sa lenggwahe ng kompyuter. May katuturan pa nga ba ang pagkakaroon ng kakilala sa pamamagitan ng online or chat kesa sa pamamagitan ng mga kaibigan, kaopisina, ka-church, kaklase, or sa ilang salu-salo gaya ng birthday or reunion ang pagkakataon ng makakilala ng isang tao mula sa mga okasyong ito. Himayin natin!

Nitong mga huling pagkakataon sa aking buhay, mas naging madali para sa akin ang komonekta sa online channel, maging sa isang seryoso or hinde seryosong aspeto ng pagkikilanlan. Sa online kung di ka seryoso, pede kang magtago sa ibang personalidad. Minsan kaya mo itong gawin dahil nararamdaman mo ang kausap mo sa kabila ay hinde din naman tapat sa kanyang pakiki-ugnay sa iyo. Sa online pede ka din maging totoo pero mas maraming tao sa online ay hinde tunay ang hangarin. Mararamdaman mo din naman kasi may mga signals wika nga.

Pero bakit nga ba malakas ang pang-akit ng online connection kesa sa harapang usapan or pakikipagkilala? Iniisip ko ayon na din sa aking karanasan, marami pa din ang takot talaga na maging tapat at totoo sa kanilang hangarin sa isang tao sa aspeto ng harapang usapan. Sa aking karanasan, mas madaling kumausap ng isang estranghero at magsabi ng "HELLO" sa online channel dahil kung di ka man sagutin pabalik ay hinde mo ito pepersonalin. Ang dating nito sa iyo ay balewala lang unless gustong-gusto mo talaga yung kausap mo sa kabila pero hindi ka pinapansin. Ibang usapan na yon wika nga. Ganon kadalasan ang resulta ng pakikipag-usap sa online. Bibihira ang nakilala ko online at naging kaibigan ko sa katagalan. Mabibilang ko lang siguro sa aking daliri ang totoo at nanatiling tapat sa paglipas ng panahon.

Tinatanon mo naman ano na naman ang punto ko!? Well, naisip ko lang sana mas maraming tao ang matino sa online. Sayang ang teknolohiya ng online chatting, online dating kung mahigit sa 90 porsyento dito ay walang katuturan ang layunin! Ako man ay salarin dahil minsan hinde ako nagiging totoo sa mga kausap ko online bagkus ay nasa isip ko na panandalian lang naman ang lahat ng iyon kung kaya bakit ko naman kailangan magpakatotoo. Medyo personal na dahilan na din para sa akin, parang nawalan na din ako ng tiwala sa buong sistema ng online connection, mas malala pa nga ito sa sistema ng usual na socialization or yung harapang pakikisalamuha or sabihin na nating "offline" connection. Ang nanatiling totoo na lang sa aspeto ng online connection ay ang mga lumang kaibigan at kapamilya. Siguro sila na yung nasa 10 porsyento ng kabuuan ng mga totoo. Pero minsan din naman kaibigan mo na at kapamilya ay hinde pa din totoo sa iyo.

Siguro nga sa online maaari kang maging kahit sino, pede kang maging ibang tao. Kasi nga walang personal touch. Nawalan na ng puso wika nga. Nawalan na ng totoong kabuluhan sabi nga. Sa online naging napakadali ng bawat salita, gawa at emosyon na pinapakita natin sa ating kausap, maging silang matagal ng kakilala or bago pa lamang. Iyan ang naging downside ng online connection. Sabi ko nga nawalan na ng sariling haplos!

Naku ewan ko kung naiintindihan niyo ang point ko. Pero kung marunong kang magbasa at mag-isip alam mo may punto ako sa maikling panulat na 'to. Yun na! Nandito na ang aking inaantok na diwa. Matutulog na muna ako. Mag-isip ka muna ayon sa sanaysay na 'to, oks!?

!$#!$!%!$$^!%!#$!##!$!$% MAKE SENSE NA?!

SERYENG TAGALOG: Makapagbilang nga ng biyaya msbuti pa!

Nitong mga huling araw ay talagang dama ko ang lupet ng buhay! Sa madaling salita, parang wala atang magandang nangyayari sa akin sa lahat ng aspeto. Parang nawala sa lugar ang hilera ng bituin at planeta sa kalawakan. Nawalan din ako ng gana at parang hinihila ko ang sarili ko.

Subalit wala naman akong papatunguhan kong pipilitin kong isubsob ang sarili ko sa kalungkutan, kawalan ng pag-asa at patuloy na pag-iisip ng pangamba sa kinabukasan. Parang isang saglit nakalimutan ko kung paano mabuhay sa ngayon at magbilang at isiping maganda ang buhay sa kabila ng lahat.

Sa puntong ito, nagtatapos na naman ang isang linggo nais kong ibahin hanggang sa abot ng aking kapangyarihan ang takbo ng mga susunod pang mga araw. Bilang pasimula ay bibilangin ko ang ilang magandang bagay sa akin nitong huling mga araw:

- unti-unting natatapos ang naging problema namin sa project ko, nakakapagod pero marami pa ding natapos. Sabi nga eh, ang mahalaga umaksyon kami kaagad sa problema.

- sa kabila ng "pressure" na hatid ng mga isyu sa opisina ay marami pa din akong nagawa, at nagagawa kong isalin ang "pressure" para mas maging matalas sa pakikipag-usap sa mga katrabaho kong pasaway. Sa madaling salita, medyo nadagdagan ang pagka-prangka ko sa kung anong gusto kong gawin ng mga tao ko para matapos ang dapat gawin. Nais kong isipin, parang sa isang nasugatan medyo tumatapang ako dahil sa sakit.

- ang pagkakaibigan hatid ng isa sa FAB 4. Pinadalhan nya ako ng mga lumang larawan ng aming barkada. Sapat na para maisip ko kung gaano na kami hinulma ng pagkakataon at magpahanggang ngayon kahit malayo kami sa isa't-isa ay patuloy pa din ang pagkakaibigan.

- ang nakakatuwang istorya ng pelikulang "He's just not that into you" ay sapat na para makalimutan ko kahit sandali ang aking alalahanin.

- ang closing out sale ng Circuit City. OO ang isa sa pinakamalakeng tindahan ng mga appliances, computer atbp ay magsasara na dahil sa krisis sa ekonomiya. Subalit dahil nag-uubos sila ng mga paninda ay mga nabili akong ilang kagamitan sa murang halaga.

- ang relaxing na paligid ng Barnes and Nobles Bookseller. Kung saan ay tumambay ako kamakailan para magbasa ng mga aklat at magasin. Nakakatanggal din ng pagod kung minsan kapag ang binabasa mo ay hinde konektado sa trabaho, or problema na hinaharap mo. Ika nga ay maiba naman.

- ang aking Valentine playlist na hinango ko pa sa internet isa-isa. Ang bawat titulo ng kanta ay rekomendado sa isang magasin na aking nabasa kamakailan lamang. Kakaibang valentine playlist for me kasi bihira naman ako makinig ng ganong klaseng tema or genre. Kakaiba nga, may sariwang dulot sa aking diwa.

- ang pagsapit ng Biyernes, hudyat na tapos na ang isang linggo sa trabaho at kahit paano ang darating na Sabado at Linggo ay araw ng pagtitimawa sa bahay, paglilibot sa Miami at ilang kalapit lugar dito sa Timog Florida.

- ang dalawang araw na magkasunod na pagkain ko sa Olive Gardens, sa On the Border at ang pagkain namin ng murang hotdog, pizza at churro sa COSCO. Kapag malungkot ka, kumain ka lang at kahit paano sasaya naman ang buhay, busog ka pa! Saan ka pa di ba?!

Ayan...kung iisipin hinde na masama dahil may mga kaaya-aya pa ding aspeto ang mga bagay na nangyari at nagawa ko. Sa bandang huli, ang mahalaga ay hinarap ko isa-isa ang mga bagay na 'to at nagdulot sa akin ng kahit saglit na tuwa. Naghatid ng panandaliang pagkalimot sa ilang mga concerns ko.

Epektibo nga talaga na minsan ay magbilang tayo ng mga magagandang bagay na nangyari sa atin para makita mo na makulay pa din ang buhay sa kabila ng mga di kaaya-ayang bagay sa iyo at sa paligid.

Ang punto ko, kung kaya natin lagi sana ay makitaan natin ng liwanag ang bawat hibla ng buhay natin. Magbilang tayo ng biyaya maging sa pinakapangit na pagkakataon!

SERYENG TAGALONG: "Strangers online"

Kung minsan nakakahanap tayo ng sagot sa mga estrangherong nakikilala natin sa ating buhay. Mahiwaga ang buhay kung ating iisipin. Sa isang saglit nakakakuha tayo ng kaalaman mula sa ibang tao na wala naman direktang kinalaman sa atin.

Mula ng matutunan kong mag-tsat sa internet ay marami na akong naging kakilala mula sa mundo ng "Cyber". May mga gago, may mga matitino, may mga loko-loko, may mga nanatiling tapat at totoo. Iba-iba ang karakter ng mga bida sa mundo ng tsat. Kung iisipin nga, nagkakaroon tayo ng koneksyon sa kanila sa mga di inaasahang pagkakataon gaya ng personal na problema, mga paksang may kinalaman sa pag-ibig, sa buhay, sa trabaho, at sa kung anu-ano pang mga paksa ng buhay.

Mapalad ako at naging bahagi ako ng modernong teknolohiya ng internet, Malas din ako dahil sa teknolohiyang ito marahil ay nakuha ko ang ilang masasamang bagay na maari kong mahita sa aking buhay. Siguro ang nais kong sabihin, sa mundo ng "online" ang daming mabubuti pero may masasama ding dulot.

Sa puntong ito ng aking panulat, ang nais kong pagtuunan ng pansin ay ang pagkakaroon ko ng mga kaibigan dahil sa tsat, ang pagkakaroon ko ng kaalaman dahil sa mga impormasyong hatid ng mga pantas na walang humpay magbahagi ng kanilang nalalaman para makatulong sa kapwa. Maganda ding isipin na sa punto ng iyong buhay kung minsan kung saan ay sadlak ka na sa ibaba at subsob sa lupa ay makakakilala ka ng isang tao na magdudulot sa iyo ng suporta at di ka pagdadamutan ng kanyang munting kaalaman. Siguro dahil pareho ng nararamdaman at higit ka nyang mauunawaan. Salamat sa "internet" dahil nakilala ko ang isang taong maaring sagot sa kung anuman tanong at pangamba meron ako ngayon.

"Strangers online comes in suprising circumstances and packages."

Ang punto ko - mahiwaga nga ang buhay at misteryosong gumagalaw tayo sa ibabaw ng mundong ito nakakasalamuha ang mga tao na di man nating lubusang kakilala ay maaaring magbigay sa iyo ng kanyang nalalaman at natututunan sa buhay.