Nobody! Nobody but you! Damn!

I want nobody, nobody but you! Nobody! Nobody but you!

Credits to teamkoshi of Youtube

This is so cool and can't grow tired to the beat! SUPER! "Nobody, nobody but you!" TADA TADA TADA TADA TADA

Headache

It's another day filled with migraine and pain in the head. Signs of stress, too much thinking! I hope to make it through the following week.
So much is going on and the only way to caught up with all these is to stay focus, try to be jolly amidst some uncertainty. Time flies so fast and I can't let these hamper me now.
My headache like all other past headache shall expire and it will only prove that I will live to see the day when I dreamed that I will be better and far more inspiring and a source of muse for everyone.

SERYENG TAGALOG: Kailan Ka Darating

Kung minsan, sa kabila ng aking nakasanayang pag-iisa ay di ko pa din maiwasan na isipin kung kailan nga ba darating ang isang tao na magiging kasama ko? Isang mahalagang tao na magiging katuwang, kaibigan at kakampi sa lahat ng mga pagsubok ng buhay.

Maaaring malakas ako ngayon at nagagawang humarap sa anumang ipataw ng kapalaran. Pero nakakapagod din isipin na sa aspeto ng pagkakaroon ng tunay at wagas na mahal ay wala pa din akong kaukulang tagumpay.

Sabi ng ilang kaibigan ko, bilib sila sa akin dahil kaya kong mag-isa at aliwin ang aking sarili. Sa katunayan, ang pag-iisa ko ay naghatid nga sa akin ng di mapapantayang kalayaan at tuwa ngunit gaya ng buhay ay hinde ito isang perpektong aspeto. Totoo nga naman na sanay akong mag-isa at kahit kailan ay di ko inisip na kawalan sa aking sarili ang 'di pagkakaroon ng isang kasama o minamahal dahil napuno ito ng mga kaibigan at kapamilya. Ngunit ang lahat ay umaasa na magkaroon pa din ako ng kasama. Sa puntong ito, iniisip ko nga kung kailan ka nga kaya darating at may pag-asa pa ba?

Natakot na nga ba akong magtiwala, magmahal at magbigay ng pagkakataon sa iba? At sa puntong ito ng buhay ko na humaharap na naman ako sa isang pagsubok, mas lalo ko nga bang isinara ang pintuan ng aking puso sa pangambang sa bandang huli ay maiiwan pa din ako? Marami akong tanong ngunit ang pinakamahalaga sa lahat ay ang tanong kung kailan ka darating?

Sa pag-awit ng mga katagang, "Marahil ay nariyan ka lang sa aking tabi ngunit di ko alam, Sana ay malapit ka pagka't ako ngayo'y nag-iisa.", ang tanging naaalala ko sa aking isipan ay ang iyong larawan o imahe. Kasabay nito ay ang maaaring maging katuparan ng pagdating mo sa aking buhay. Ang katuparang ito na ang magiging hatid ay kasiyahan at kagalingan lang sa aking pusong matagal ng tumitibok dahil kailangan ngunit walang dahilan.

Sa kabila ng pangamba ay ang pangarap kong makasama ka balang araw. Kung kailan, kung paano, at kung saan, ang tanging dasal ko ay maging katuparan ito sa hiling ng isang puso at kaisipan na malakas pa din ang paniniwalang kaya niyang magmahal at mahalin ng iba hinde dahil sa kung anong meron siya ngayon bagkus ay sa kung anong meron sa kanyang buong pagkatao higit pa sa anumang materyal na bagay sa mundo.

The Real Life (and being political) - Us living with HIV, like it or not

Browsing the internet and looking for different topics and information available in the cyberspace had been one of my favorite pasttime while onshore.

While browsing through the website called positivism.ph, I recently came across this video clip about Shola De Luna, a Filipino icon of late 80s and early 90s. She got diagnosed with HIV in 1994. Her inspiring video was shot to provide a venue for everyone to learn about HIV/AIDS. I thought it was brilliant in a way that she went out of her way to educate people by sharing her real life experience. She recalled her life, her ways, her living with HIV and continuously achieving her dreams and how she now inspire others to live and never lose hope. This is not your typical "Maalaala Mo Kaya" episode.

This definitely makes my list of "Maiba naman, 'ika nga!" - many of us are unaware of this disease so I thought it's one good way to make my site a channel for my multitude of Multipliers to learn and be informed about this human condition. Having HIV can make or break you and continuing to be uninformed will definitely break you. That's one inconvenient truth.

I am probably being "political" here all of a sudden. This is something to be "iba", be informed, be educated and something to stood up for. The fact is, we are living with HIV, like it or not. How do we deal with it? I guess, we just need to kill the negative behavior towards this disease and help raise awareness to stop the bad stigma.

Learn more and watch the video at: http://positivism.ph/